بلاژویچ در گفتگو با یک رسانه کروات گفت:” هشتاد و هشت سال عمر کرده‌ام و میراث قابل توجهی به جا گذاشته‌ام. خب، چه می‌شود کرد؟ باید حقیقت را گفت: من سرطان دارم که به پنج ناحیه متاستاز کرده و کشنده است. نگران من نباشید. آنقدر کار کرده‌ام که الان راحت با این واقعیت کنار بیایم. به دوستان دوران جوانی‌ام که نگاه می‌کنم همه مرده‌اند: باریچ، ایویچ، زبک. حالا نوبت من است.

این بار فرق دارد؛ زورم به بیماری نمی‌رسد
باید با این واقعیت کنار آمد و گریه‌ و زاری و غر زدن را کنار گذاشت. از مردم می‌خواهم به خاطر من غمگین نباشند چون با آرامش این دنیا را ترک می‌کنم و این زیبا است. پسرم می‌گوید پدر، تو پنج سال پیش هم همین حرفها را می‌زدی. او می‌خواهد واقعیت را برای خودش قابل تحمل کند درحالیکه دکترها از من قطع امید کرده‌اند.

میراثی که باقی گذاشته‌ام مرگ را آسان می‌کند
تصورش را بکنید چقدر کار کرده‌ام و چه میراثی به جا گذاشته‌ام. اگر در طول زندگی از همه توان‌تان استفاده نکرده باشید و تلاش نکرده باشید پس زندگی به چه درد می‌خورد؟ نویسنده‌ها و فیلسوف‌ها کسانی هستند که می‌توانید از آنها چیزهای زیادی یاد بگیرید. شاید بعضی‌ها از زندگی من هم درس‌هایی گرفتند”.

میروسلاو بلاژویچ که متولد سال 1935 است سابقه کسب مقام سوم جام جهانی با تیم ملی کشورش، کرواسی، را در سال 1998 دارد. او مدتی هم به عنوان سرمربی روی نیمکت تیم ملی ایران نشست.

ایران با بلاژویچ در راه‌یابی به جام جهانی 2002 ناکام ماند و در مرحله پلی‌آف مقابل ایرلند شکست خورد. با اینکه فدراسیون ایران خواهان ادامه همکاری با بلاژ بود اما او دیگر تمایلی به ادامه همکاری نداشت. برانکو ایوانکوویچ که در آن روزها به عنوان دستیار در کنار بلاژ کار می‌کرد در ایران ماند و در واقع او به عنوان یکی از مربیان موفق فوتبال ایران توسط بلاژویچ به ایران معرفی شد.