که مهارت انعطاف پذیری، قدرت بدنی و استقامت بالائی را در بین ورزشکاران با تمرینات منظم اصولی و عملی ایجاد می‌کند و در بین نوجوانان و جوانان سراسر جهان به عنوان یکی از جذاب‌ترین و پربیننده ترین رشته شناخته شده است. در حال حاضر کشورهای آسیایی جز بهترین تیم‌ها و شرکت کنندگان این رشته در مسابقات بین المللی و جهانی می‌باشند و رتبه‌های شایسته‌ای را نیز در چند سال اخیر، کشورهایی مثل کره جنوبی، ژاپن و حتی لبنان کسب نموده‌اند. به بهانه‌ی آشنایی با این رشته‌ی ورزشی، سراغ «بهار نوری» رفتیم تا از این ورزشی پرهیجان و پرطرفدار بیشتر برای ما بگوید.

برای آغاز از خودتان و سابقه فعالیت‌های ورزشی‌تان بگویید؟
بهار نوری هستم، کارشناس ارشد فیزیولوژی تربیت بدنی، از ۵ سالگی وارد دنیای ورزش شدم، دنیایی که پدرم (علی‌اصغر نوری) با آن آشنایی کامل داشت و قهرمان کشتی بود. حمایت‌های وی و مادرم باعث شد، سه برادرم (بهادر، علی‌رضا و حمید‌رضا نوری)، ورزش را جزو جدایی‌ناپذیر از برنامه زندگی‌شان بدانند و امروز هم از قهرمانان استان باشند.
فعالیت‌های ورزشی خودم با رشته ژیمناستیک شروع شد اما این ورزش کاراته بود که تمامی ویژگی‌های رشته‌ی مورد علاقه‌ی من را داشت و مرا به بیشتر آرزوهایم رساند. قهرمانی، داوری، مربیگری تیم منتخب بازی‌های برون مرزی و … که نتیجه تمام سمینارها، استاژها، اردوهای راه دور و نزدیک، هزینه‌ها، وقت و انرژی بود که برای این رشته گذاشتم اما آسیب دیدگی‌ها و دیگر اتفاقات باعث شد در سن ۲۲سالگی کاراته را کنار گذاشتم.
یعنی در 22 سالگی ورزش را کنار گذاشتید؟
قصد داشتم از آن به بعد به ورزش به چشم تفریح و سرگرمی و کمی تحرک برای زندگی سالم نگاه کنم اما عشق به قهرمانی، روح جنگجویی و علاقه به پیشرفت اجازه نداد چنین فکری را داشته باشم و همان رشته‌های تفریحی را هم جدی گرفتم. البته ناگفته نماند، قد بلند و فیزیک خوب بدنی و اخلاق ورزشی‌ام باعث می‌شد توجه مربیان به سمت من جلب کرده و مرا به سمت قهرمانی و بهتر بودن سوق دهند.
ایروبیک حرفه‌ای رشته‌ای ناشناخته که تلفیقی از ژیمناستیک، آمادگی جسمانی، ایروبیک و ریتم است که به انگیزه، اعتماد به نفس و بدنسازی ویژه ای نیاز دارد و برای کشف آن،دوره های فیتنس،آمادگی جسمانی،تی آر ایکس،کار بادستگاه،بادی بالانس،فانکشنال، امدادگری اورژانس،هلال احمر و روانشناسی را گذراندم.
شاید در این رشته برای بانوان مسابقاتی نباشد و شاگردانم نتوانند مدال های رنگارنگ را به گردن بیاویزند اما کار گروهی، هم‌دلی، هم‌جهت و هم‌سو‌شدن با آدم‌های دارای خلق و خوی متفاوت در یک تیم، عزت نفس، اعتماد به نفس و آمادگی جسمانی بالا از اثرات آن است که در اجرای مراسم ‌های ورزشی بانوان به آن پی بردیم.
از سوی دیگر موازی با این رشته والیبال را دنبال کردم و با کسب مقام تا سطح دو مربیگری ادامه دادم، تدریس در مدارس و باشگاه ورزشی، نایب قهرمانی تیم کارمندانم در مسابقات کشوری افتخاراتی بود که کسب کردم .
نام گروه شما آرتمن است. آرتمن به چه معنی است و در چه سالی فعالیت خود را و با چه هدفی آغاز کرد؟
آرتمن یعنی مرد هنر. نام برادر بزرگ‌تر خشایارشاه پسر کوروش، پادشاه هخامنش که یک نام اصیل ایرانی‌ست و که برادرم برای گروه ایروبیک حرفه‌ای پسران انتخاب کرد و برای دختران هم ماندگار شد. شروع فعالیت این گروه در سال 87 بود اما در سال‌های اخیر این گروه را گسترش دادیم و از حضور مربیان رشته‌های مختلف ورزشی مانند والیبال، گلف، سنگنوردی ،شنا، بدنسازی، پیلاتس، بادی بالانس با هدف ایجاد یک تیم قوی برای خدمات رسانی بهتر به شهروندان استفاده کردیم.
گروه شما چند هنرآموز دارد؟
این گروه بیش از 42 نفر عضو فعال و هنرجو دارد و خانم‌ها؛ نغمه نامجو، سهیلا ایرانمنش، یلدا اقبالی‌زاده، آلا شرافت، الهه لاهوتی، بهاره امینی، مرضیه جلال‌زاده، کارن مهدوی، آوا نظامی، صدرا و مهرا شیر‌نژاد، مهسا شهیدی، یاسمن طالبی، فروزان زحمتکش، رژین صوفی‌آبادی، آوا باقری، آیسان بهادری، فاطمه شبرنگی، ساینا سلطانی، اسما خراسانی، زینب السادات موسوی، آتریسا و آپام هژبر ابراهیمی، فائقه مومنایی، آیرانا میرزایی، تارا و هلیا مراد علیزاده، الهام خالقی، مهسا و محبوبه مظفری، نسترن افضلی، آوا مشکین‌نفس، ساناز نجف‌آبادی و شعله کوهستانی از برترین‌های آنها هستند.
مهمترین مشکل و مانع در راه پیشرفت ورزش ورزشکاران این رشته چیست؟
عدم برگزاری مسابقات و عدم سنجش و ارزیابی توانایی هنرجویان.
چه پیشنهادی به ورزشکاران دختر کرمانی برای موفقیت بیشتر دارید؟
امروزه با توجه به استعدادیابی‌های خوب برخی هیات‌ها و آموزش و پرورش و با توجه به اینکه رشته‌های ورزشی نسبت به قدیم شناخته شده تر هستند، می‌توانند با کمک استعدادیاب‌های ورزشی و تحقیقات لازم در مورد اینکه جایگاه آن رشته ورزشی در استان، کشور چگونه است و بررسی فیزیک بدنی و علاقه و روحیات خود، نسبت به انتخاب رشته ورزشی اقدام نمایند.
آیا دوست دارید فرزندان خود جذب این رشته‌ شوند؟
مسیر ورزش رو مانند والدینم به آنها می دهم، دنیای ورزش،گسترده تر از آن است که رشته‌ی ورزشی‌ مطابق سلیقه شان، پیدا نشود اما اگر در زمینه‌های دیگر نیز علاقه داشتند به انتخاب‌شان احترام می‌گذارم.
دیدگاه و برخورد و استقبال مردم از گروه آرتمن چگونه بوده است؟
اجراهای ما را دوست دارند و به ما انرژی مثبت می‌دهند اما چون هنوز در جامعه خیلی جا نیفتاده و با آن آشنایی ندارند، گاه نظرات اشتباه و نادرستی می‌دهند. هرچند به‌تازگی شاهد هنرنمایی برخی از گروه‌های مشابه در برنامه عصر جدید بودیم.
برای ورود به این ورزش چه شرایطی لازم است؟
گرچه فیزیک بدنی و سن پایین و دیگر عوامل مهم است، اما شرط ورود به کلاس‌ها فقط علاقه و پشتکار هست چون آمادگی جسمانی مناسب و اعتماد به نفس با تمرینات و تلاش‌های مستمر و به‌بتدریج کسب می‌شود. می آیند
و سخن و کلام آخر…
بی شک هر کسی در وجودش استعدادی نهفته دارد، که باید به دنبال کشف آن باشد و تمام وقت و انرژی خود را صرف آن کند تا شکوفا شود. در کنار این شکوفایی باید اجازه داد تا ورزش جزئی از برنامه روزمره‌گی باشد تا آثار بی‌نظیرش را در زندگی‌ مشاهده کند. همچنین از برگوارانی مانند؛ استاد میرحبیبی(کاراته)، خانم‌ها نصیری پور و محبوبه احسانی، استاد قربانی پور(والیبال)، استاد اخضمی(تکواندو)، آقای برزگر و خانم خدایاری(کاراته)، علی‌رضا نوری(ایروبیک حرفه ای) و حمیدرضا نوری(مینی گلف)، خانم گنجی و استاد فریده ایرانمنش که با راهنمایی‌های خود مرا حمایت کردند، کمال تشکر و قدردانی را دارم.