درخشش شاگردان استاد «محمدرضا سیدی» در «هفدهمین جشنواره ملی موسیقی جوان»
اسما حسینی زاده:
تنها بانوی کرمانی مقام آور جشنواره موسیقی کشور بودم
ابتدا خودتان را معرفی کنید؟
اسما حسینی زاده، متولد۱۳۸۳، دانشجو و نوازنده سازهای دف، سنتور و نی‌انبان می‌باشم.
از افتخارتان در جشنواره موسیقی بگویید؟
موسیقی نواحی یعنی موسیقی محلی که هر شهر موسیقی مختص به خودش را دارد، در طی هفدهمین جشنواره‌ی موسیقی جوان کشور، که در همه سبک‌ها و گویش‌های موسیقی (نواحی- سنتی – کلاسیک) که برای جوانان در تهران برگزار شد، شرکت کردم و با تلاش و پشتکار در رقابتی بسیار سخت و گسترده که در سطح کشور برگزار شد و با داوری اساتید بزرگ توانستم مقام سوم (تقدیر شده در بخش نواحی) را کسب کنم، که به عنوان تنها خانم نوازنده نی‌انبان از استان کرمان معرفی و مورد تشویق تمامی حضار در جشنواره قرار گرفتم، از این لطفی که جامعه هنری مخصوصا موسیقی به من داشت بسیار خرسندم که برای اولین بار در جایگاه خانم توانستم افتخار شهر کرمان باشم.
چگونه به سمت موسیقی گرایش پیدا کردید؟
من موسیقی خیلی زیاد گوش می‌دهم و علاقه بسیار به آواها دارم و اینکه خودم ساز را بنوازم بهتر و عمیق تر موسیقی را درک می‌کنم که اینگونه شد، آموزش دیدن را شروع و ادامه دادم.
چرا ساز نی‌انبان را انتخاب کردید؟
با توجه اینکه سازهای دیگری مثل دف و سنتور کار می‌کنم، اما بیشتر توجه و تمرکزم را روی نی‌انبان گذاشتم، به این دلیل نی‌انبان با مابقی سازها بسیار متفاوت است و چون هر ساز شیوه و علم مخصوص خود را دارد طی علاقه ای شدید به موسیقی نواحی، دوست داشتم که ساز نی‌انبان را یاد بگیرم و این ساز را با انگیزه ای زیاد و پر انرژی و علاقه بسیارشروع به یادگیری کردم.
ساز خود را چگونه معرفی می‌کنید؟
ساز نی‌انبان که اسم‌های مختلفی از جمله نی انبو، نی همبو و نی همبونه دارد که این اسم‌ها از طرف اقوام بوشهر و بندر بیشتر استفاده می‌شود و استان کرمان هم جز یکی از چهار استان بنیان گذار ساز نی‌انبان می‌باشد و در قدیم جنوب کرمان به آن نی مشکی می‌گفتند. ما باید بتوانیم در آینده فرهنگ و اصالت شهرمان را زنده نگه داریم، مخصوصا توسط این ساز آهنگ‌های محلی شهرمان را بتوانیم پررنگ تر از امروزه بنوازیم و در جامعه جلوه کند، که سنت شهرمان از یادها نرود.
یادگیری نی انبو سخت و دشوار است، این ساز پر از چالش‌های زیاد است که با همان فراز نشیب‌ها زیاد خیلی شیرین‌تر می‌شود احتمالا با برخورد با بعضی چالش‌ها شاید ناامید شد و انگیزه برای ادامه راه نداشته باشید ولی زمانی که باور نداری به بهترین شکل ممکن شگفت زده می‌شوید که تلاش‌ها و سختی‌هایی که در این راه داشته اید، بی‌جواب و بی نتیجه نبوده؛ علی‌الخصوص برای خانم‌ها، اگر بتوانیم یادگیری درست و صحیح و تمرین‌های منظم و پی در پی داشته باشیم خیلی زود به نتیجه می‌رسید.
آیا موسیقی می‌تواند در اعماق وجود کسی نفوذ کند و آن را تغییر دهد؟
بله موسیقی به ما کمک می‌کند که تمرکز و توجه بیشتری در زندگی روزمره نسبت به آواها و صدا‌ها داشته باشیم و در اعماق ذهن به آن بیاندیشیم، موسیقی آرامش روح و روان است.
موسیقی چه تاثیری بر زندگی شما داشته است؟
در جامعه ما این فرهنگ جا افتاده که نواختن ساز نی‌انبان مردانه است و اینکه برای خانم‌ها هم می‌تواند مقدور باشد و هیچ محدودیتی ندارد، شاید بهتر هم بتوانند بنوازند و خودشان را در هیچ مرحله ای دست کم نگیرند. باپشتکار ادامه دهند تا این ذهنیت از بین برود، ساز زدن تاثیری در زندگی روز مره من دارد، که در این راه، برخورد با اساتید بزرگ اشتیاق من را بیشتر کرده و علاوه بر درس و دانشگاه و آینده شغلی‌ام، موسیقی جزئی از زندگی‌ام شده که با عشق آن را ادامه می‌دهم.
آیا در نوازندگی از شخص خاصی الگو گیری می‌کنید؟
بله استاد بزرگوار و گرانقدرم آقای سیدی الگوی بسیار مهمی‌در حیطه موسیقی بوده اند، من را به این باور رساند که خانم‌ها هم می‌توانند در مراحل بزرگتری از زندگی قدم بردارند ومفتخرم طی جلساتی با اساتید بزرگ این ساز استاد مهربخش، استاد فواد توحیدی، استادعلی یونسی از علم و هنرشون بهره ببرم و از تجربیاتشان استفاده کنم و سپاسگزارم از خانواده عزیزم که پا به پای من آمدند و در این زمینه من را همراهی کرده اند که همیشه پشتیبان من هستند و قدردان این محبت و لطفشان هستم.
از اساتید خود بگوید؟
استاد محمدرضا سیدی بزرگوار که با صبوری و حوصله که به من نکته به نکته ساز نی‌انبان را آموزش دادند و تمام علم نواختن نی‌انبان را به من منتقل کردند و توانایی نی‌انبان زدن را در من پرورش دادند که با زحمات و سختگیری استاد بزرگوارم و باعث پیشرفت من در موسیقی شدند و در اینجا لازم ذکر است از لطف ایشان تشکر کنم.
پوریا میرزایی:
هیچ وقت برای رسیدن به اهدافتان تعلل نکنید
ابتدا خودتان را معرفی کنید؟
پوریا میرزایی، متولد 1379 شهرستان بردسیر و نوازنده ساز نی‌انبان هستم.
از افتخارتان در جشنواره موسیقی بگویید؟
بنده مفتخر بودم در پانزدهمین جشنواره موسیقی جوان به عنوان برگزیده انتخاب شوم و در شانزدهمین جشنواره موسیقی جوان کسب مقام دوم را داشتم و در هفدهمین جشنواره موسیقی جوان کسب مقام دوم در نی‌انبان و کسب مقام سوم در نی جفتی را داشتم، شرکت در جشنواره بین المللی نی‌انبان کیش سال۹۹، شرکت در دومین جشنواره موسقی نواحی استان سال۴۰۱ شهرستان بافت و همچنین شرکت در چهارمین دوره جشنواره نواحی استان سال۴۰۳ شهرستان بافت.
چگونه به سمت موسیقی گرایش پیدا کردید؟
بنده در۱۴سالگی علاقه مند به این ساز شدم و به مرور با فراگیری این ساز توجهم به موسیقی و تاریخچه موسیقی کرمان جلب شد و تا کنون در تلاشم که بیشتر، موسیقی کرمان را بشناسم.
چرا ساز نی‌انبان را انتخاب کردید؟
از کودکی تو جشن‌ها و مراسمات گوشم به این نوع ساز انس گرفته بود و بعدها که بزرگ تر شدم و شروع به فراگیری این ساز کردم هرچی که پیش می‌رفت بیشتر متوجه شدم که این ساز و صدای ساز یک حس قریب و آرامش خاصی برای من دارد و هرچی که بیشتر زمان می‌گذرد بیشتر متوجه می‌شوم که این ساز برای خودم هست و هرجا که صدای این ساز بلند می‌شود من را می‌برد به دوران کودکی‌ام.
آیا موسیقی می‌تواند در اعماق وجود کسی نفوذ کند و آن را تغییر دهد؟
آرامش مطلق.
موسیقی چه تاثیری بر زندگی شما داشته است؟
موسیقی در روح و روان انسان ریشه می‌کند و صد درصد در اعماق وجود همه نفوذ می‌کند حالا هرکسی با یه سبک یا ساز خاصی.
آشنایی با افرادی که واقعا خیلی برای من ارزشمند هستند همچنین تجربیاتی در زندگیم کسب شد که روی فکر و رفتارم تاثیر گذاشته و مسیر زندگیم را تغییر داده است.
آیا در نوازندگی از شخص خاصی الگو گیری می‌کنید؟
بله اساتید بزرگی هستند که در معرفی این ساز زحمات بسیار زیادی کشیدند از جمله استاد مهر بخش که پیش کسوت تمام نوازنده‌های نی‌انبان هستند، استاد شریفیان، استاد ادریس‌پور، استاد مشهدی زاده و استاد علیرضا یونسی که یکی از بزرگان این ساز در استان هستند.
از اساتید خود بگوید؟
استاد فواد توحیدی که خیلی به بنده کمک کرد و همچنان در این مسیر راهنمای بنده هستند، استاد ناصر برخورداری که از اول نوازندگی من تاکنون نقش مهمی‌در نوازندگی ام داشته است و استاد محمد رضا سیدی که به گونه ای استارت کار حرفه ای من بود و با پیگیری‌های استاد سیدی بزرگوار بود که تو این مسیر قدم گذاشتم و سپاسگزام که همیشه حامی‌ام بوده اند.
بـرنـامـه تـان بـرای آیـنـده چـیـست؟
امیدوارم بتوانم یک روزی یک جایی پرچم موسیقی کرمان را بالا ببرم.
سخن پایانی؟
هیچ وقت برای رسیدن به اهدافتان تعلل نکنید و این که سقف آرزوهاتان را بی نهایت ببینید.
ابوالفضل ذوالعلی:
موسیقی باعث تغییر در زندگی‌ام شده است
ابتدا خودتان را معرفی کنید؟
ابوالفضل ذوالعلی، ۱۹ ساله از شهر کرمان هستم.
از افتخارتان در جشنواره موسیقی بگویید؟
به لطف خداوند و استاد بزرگوارم موفق به کسب مقام سوم در جشنواره ملی جوان و کسب مقام اول در مسابقات فرهنگی هنری شده ام.
چگونه به سمت موسیقی گرایش پیدا کردید؟
در ابتدا نوازنده سنتور و سازهای کوبه ای بودم، سپس با معرفی یکی از دوستانم با استاد محمدرضا سیدی آشنا شدم و با کمک ایشان توانستم موسیقی نواحی و سازهای محلی از جمله نی‌انبان را درک کنم و به سوی آنها گرایش پیدا کنم.
علت انتخاب ساز نی‌انبان، علاقه شدید بنده به رنگ صدا و فرهنگ استانم است ضمن تلاش‌های استادم برای احیا کردن اصالت موسیقی کرمان.
ساز خود را چگونه معرفی می‌کنید؟
ساز نی‌انبان با توجه به قدمت تاریخی که دارد و ثبت ملی در استان کرمان است، می‌تواند به راحتی احساسات شنونده را بر انگیزد و مخاطب را متأثر کند.
آیا موسیقی می‌تواند در اعماق وجود کسی نفوذ کند و آن را تغییر دهد؟
موسیقی کاملا با روح انسان‌ها رابطه دارد و به راحتی در اعماق وجود هر جانداری می‌تواند نفوذ کند و او را دگرگون کند.
موسیقی چه تاثیری بر زندگی شما داشته است؟
موسیقی باعث تغییر در زندگی از جمله رفتار، اخلاق و ذهنیت بنده شده است و آرامشی با ثبات در وجود من ایجاد کرده است.
آیا در نوازندگی از شخص خاصی الگو گیری می‌کنید؟
الگوی بنده در نوازندگی نی‌انبان استاد محسن شریفیان، استاد امیر تنگسیری و استاد علی یونسی هستند.
از اساتید خود بگوید؟
اولین استاد و مُشَوق بنده استاد محمدرضا سیدی هستند که بدون کمک ایشان قادر به درک موسیقی نواحی نبودم. در حیطه ی ریتم شناسی استاد امید مقیمی‌نژاد و استاد احسان عزیزی بسیار بنده را یاری نمودند.
بـرنامـه‌تـان بـرای آیـنده چـیست؟
برنامه من در آینده قطعا کسب مقام‌های برتر، تشکیل گروه در سطح عالی و نهایتا معرفی فرهنگ زادگاهم به مردمان کشورم و حتی کشور‌های مختلف دنیا است.
سخن پایانی؟
در آخر از تمام افرادی که در کنارم ایستادند از جمله اساتید، دوستان و خانواده ام بسیار متشکرم که پای من صبوری به خرج دادند و باعث پیشرفت بنده در این مدت کوتاه شدند، با توجه به اینکه راه بزرگ و زیبایی پیشرو دارم، بسیار خرسندم که این مسیر را برای ادامه دادن انتخاب کردم و امیدوارم بتوانم در این راستا خدمتگزاری قابل برای فرهنگ و اصالت کشورم باشم.