انتخاباتی که همواره برگزار شدنش پر بوده از چالش های متعدد. چه زمانی که دوره دوم ریاست مرحوم حاج جعفری به پایان رسیده بود و فاصله طولانی مدت بیش از یکسال و نیم برای برگزاری مجمع سپری شد و چه پس از استعفای علی قرایی که بازهم فاصله ای به مدت یک سال و نیم تا زمان برگزاری مجمع( ۲۱ اسفندماه) به هدر رفت! این فواصل فقط عدد نیستند بلکه روزهایی هستند که فوتبال استان در بلاتکلیفی محض به سر برده است.

این وضعيت به جای کمک به فوتبال بیشتر به بدنه و هویت آن ضربه زده است. اما بخت و اقبال با استان و فوتبال کرمان یار بوده است که در همین مدت، صنایع و معادن موجود در استان، اقدام به حمایت از فوتبال و تیمداری کرده اند تا به واسطه همین امر، وضعیت مطلوبی برای فوتبال استان در کشور رقم بخورد. نباید منکر نقش ارزنده باشگاه هایی همچون گل گهر، آرمان گهر، گهرزمین و شهرداری سیرجان، مس شهربابک، مس رفسنجان، مس کرمان، مس سرچشمه، شهرداری و خاتون بم، فولاد زرند و … در معرفی استان کرمان به عنوان قطب جدید فوتبال کشور شد.

اما آیا آن بی سر و سامانی و بی ثباتی در هیئت فوتبال در سال های اخیر با این توانمندی باشگاهی موجود در کرمان هم خوانی دارد؟ قطعا پاسخ خیر است. زیرا همه این موفقیت ها را باید به حساب اهمیت جایگاه فوتبال در بین صنایع استان دانست. اما در حوزه زیرساختی فوتبال کرمان چه دستاوردی داشته است؟ به عنوان مثال؛ چه کسی تاکنون توانسته باوجود این تعداد باشگاه، در بوق اتحاد و همدلی استانی بدمد تا هر از چند گاهی دعواهای نخ نما شده و بیفایده بین شهرستانی که فقط دود آن به چشم استان کرمان خواهد رفت اتفاق نیفتد؟ و یا کدام چانه پر زور موفق شده حق نمایندگان استان را در پرونده های متعدد انضباطی احقاق کند؟ یکی از عوامل ایجاد بی ثباتی در هیئت فوتبال نگاه روسا و یا سرپرستان هیئت، به کسب کرسی مدیریت باشگاه ها بوده است تا کسب کرسی های فدراسیونی! و همین نگاه سطحی به مدیریت، منجر به از دست رفتن شان و جایگاه هیئت فوتبال استان شده است.

هیئتی که در حوزه های مختلف استعدادیابی، توسعه فوتبال در شهرستانها،مناطق و محلات، احیای ورزشگاه ها، آموزشگاه ها و مدارس فوتبال، بهبود ساختار اداری و تشکیلاتی، نفود در فدراسیون، برگزاری منظم مسابقات، توسعه داوری، توسعه آموزش، نظارت عملکردی، ارتباط با دستگاه های مسوول و … رنگ و بویی از قطب بودن فوتبال استان در کشور نشان نداده است.

حال سوال این است؛ چگونه باید انتظار داشت کسانی که خود سالها در هیئت فوتبال مسوولیت داشته اند اما برای حل این مشکلات چاره اندیشی نکرده اند به دنبال ایجاد تغییرات اساسی باشند؟ آیا فوتبال نیازمند یک جریان و خون تازه نیست؟ خون تازه شاید معجزه نکند اما هوا و نفس را عوض می کند و برای برون رفت از آسیب های فعلی، باید در فوتبال کرمان روح و روان تازه دمیده شود تا بشود انتظار داشت حداقل در یک پروسه منظم و هدفمند مشکلات موجود حل و فصل شوند. حال همه علاقمندان و دلسوزان فوتبال، به انتخاباتی چشم اندوخته اند که امید دارند نام فردی از صندوق رای بیرون آید تا قابلیت ایجاد نوگرایی، تحول و توسعه را برای فوتبال داشته باشد و گرنه چرخیدن در بر روی پاشنه قبلی دردی دوا نخواهد کرد.

رامین پرتو